9 Nisan 2012 Pazartesi

Kaleci

Takımın yalnız adamıdır.
Forması farklı olandır.
En iyi zamanlarda bile hep daha dışta olandır.
En kolay dışlanandır.
Faydaları fark edilmeyendir.
Kötü zamanda hep en suçlu olandır.
Takımının golüne çoğu zaman yalnız sevinendir.
Yenilen golde en çok üzülendir.
Kimsenin anlayamadığıdır.
Yerinde olmayanın asla anlayamayacağıdır.
Hiçbir zaman taraftarın sevgilisi olamayandır.
Forması satılmayandır.
En zor zamanda muhtaç olunandır.
Sadece penaltı kurtardığında sevilendir.

Gün gelir, zincirlerini kırar. Her zaman yaptığının tersini yapmaya, hiçbir zaman yapamadığını yapmaya niyetlenir. Geçer penaltı noktasına... Golünü atar. En özel anını yaşar. Hiçbir önemi olmasa da kendi mutluluğunu yaşar...

İşte o zaman da ayıplanır. "Ahlâksız"laştırılır. Yine dışlanır... Hep dışlanır...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder