Kaç saat geçti, daha basit bir yazı yazabilecek kadar bile ancak toparlayabildim kendimi. Ulan ne sinir bozucu bir durum... İki çok sevdiğin takım aynı kupada ilerliyor. Birisi yıllardır kazanamıyorken, kazanabilecek potansiyel ve sinerjiyle yoluna devam ediyor (lig gitti, bir bu kaldı). Diğeri seneleeeeer sonra buralara gelebiliyor. Ve ikisi çeyrek finalde eşleşiyor! 8 takım var. Bu ikisinin birbiriyle eşleşme ihtimâli %14!
Bu yukarıdaki, elinin ayarını siktiğim İngiliz piçi yüzünden, bütün futbol zevkim, Şampiyonlar Ligi heyecanım kayboldu. Orospu çocuğu, başka hangileriyle eşleştirirse eşleştirsin sorun olmayacaktı (zorluktan bahsetmiyorum). Gitti ikisini birbiriyle eşleştirdi.
Galatasaray'ı iyi destekledik buraya kadar. Ama bu çarpışma kötü bir tâlihsizlik oldu benim adıma. Buraya kadar yaptıkları için tebrik ediyor ve yavaşça annesinin ligine uğurluyoruz Galatasaray'ı. Bu sene Şampiyonlar Ligi'ni kazanmak zorundayız. Ve hem kadro potansiyeli olarak, hem de ikinci devrede yükselen formla (ulan resmen Casi'nin sakatlanmasından sonra takım çıkışa geçti - hayırlı sakatlık?) bunu yapabilecek güçteyiz. "FATİH'İN ASLANLARI!!!" da bunu nah durdurabilir. Zaten özellike romantik Galatasaraylılarla gereksiz polemiklere girmek istemediğim için kapattım Twitter'ı falan.
Kim kazanır, kim tura yakın, kim favori... bu muhabbetlerin ötesinde, eşleşmede net olarak Real'i desteklediğimi açıkça söylüyorum. Kimin bu konu hakkında ne düşündüğü de zerre umrumda değil. Benim üç senedir futbolda -kulüpler bazında- tek taraftarlık kimliğim, José'nin takımları şeklinde. Avrupa muhabbetini sevdiğim için bu turnuvalarda bizim takımları desteklesem de (hâlihazırda Fener'e desteğimi sürdürmekteyim) benim için önce José geliyor.
Son olarak iki anekdotla yazıyı tamamlayalım. Galatasaray Şampiyonlar Ligi'nde daha önce sadece bir kez çeyrek finale çıkabilmişti. Yine Real Madrid'e elenmişlerdi. Avrupa Ligi'ndeyse (UEFA Kupası) daha önce çeyrek finale son takım yollayışımız, bundan tam 10 yıl önceydi. Lucescu'nun Beşiktaş'ı Lazio'ya elenmişti (bu inşallah tekrar etmez).
Galatasaray'ı buralara kadar geldiği için kutluyor, Fenerbahçe'ye Avrupa Ligi yolculuğunda başarılar diliyorum...
ay kiyamam ya, bir ispanyol taraftar bu kadar sahiplenmiyordur real madridi. katalanlara falan da kufur ediyorsundur sen simdi. galatasaray, sikimde degil de, umarim real madrid elenir amk. gicik oldum simdi
YanıtlaSilBenim Real Madrid falan umrumda değil, José Mourinho umrumda. Bunu da Türkiye'deki sığ futbol taraftarının anlamasını beklemiyorum. "Katalanlara falan da küfür ediyorsundur sen şimdi" diyerek seviyeni belli etmişsin zaten. Bu da sizin taraftarlık algınızın bir parçası. Mourinho'yu çok sevdiğim için şu an Real Madrid'i destekliyorum; ama aslında Barcelona'yı Real Madrid'den daha çok severim. Tabii bunu da anlamanızı beklemiyorum doğal olarak.
YanıtlaSilOradan bakınca garip geliyor olabilir. Fakat ezeli rakibi Avrupa'da her tur atladığında yeni rakibini kendi takımıymış gibi destekleyenler bence daha garip. Ancak öyle normalleştirilmiş ki, onların bir "duruş"u varmış, benim yaptığım en acayibiymiş gibi hissediliyor.
Odun taraftarlarıyla, çıkarcı yöneticileriyle, egoist teknik adamlarıyla, beş para etmez artist futbolcularıyla... bütün Türk futbolunun ağzına sıçayım.